Ormanın Elçisi

Geveze o an, ayıların tehlikeli çocuk dediği Ozan’ı gördü. Paniğe kapılan anne babasına göre sakindi. Gerçekten, dendiği gibi bakışları keskindi. Kara kalın kaşlarının duruşu, gözlerinin ifadesi bir şahini andırıyordu. Ciddi duruşunun altında güzel bir dünyası olduğu kesindi. Sevgi dolu bir insan olduğunu hisseden Geveze, heyecanla ona bakıyordu. Eğer Gül’ü bulamazsa bu çocuk kendisine seve seve yardım edecek birine benziyordu. Sevinç çığlıklarını duyan Ozan, oraya koştu. Üstteki telden bakınca dört tane tilki yavrusu gördü. Çok korktukları yüzlerinden belliydi. Ozan’ı görünce bir kenara büzülüp kafalarını saklamaya çalıştılar.   (Tanıtım Bülteninden)  )