Ahmet Muhtar Büyükçınar; (Hayatım İbret Aynası)

Hatıralarımı, canım gibi sevdiğim talebelerimin ısrarlı arzuları üzerine yazmaya başladım. Niyetim acı tatlı inanılmaz olaylar ve maceralarla dolu hayatımı kısaca hülasa etmekti. Ama yazmaya oturunca durum değişti. Önce kendimi geçmiş günlerin akışına kaptırdım. Olayları yazmıyor sanki yeniden yaşıyordum. Çocukluğumu yazarken, hiç görmediğim ancak hayalimde canlandırdığım anneciğimi, onu bana aratmayan sevgili teyzemin tatlı tebessümünü hatırlayınca ferahlıyordum. Gençliğimi yazarken, küflü oyuklarda saklanarak Kuran okuyup okuttuklarım, tahsilim uğruna sırtımda kitaplarım peşimde yırtıcı köpekler huduttan kaçak geçişlerim, hapishane günlerim, Halep, Şam ve nihayet El-Ezherdeki tahsil günlerim gözlerimin önünden geçiyordu. Ömür çok kısa, arzu çok, yaşım 86 Önümde dağlar kadar hizmet var. Ben ise henüz işin başındayım.