Yunus Emre ve Divan'ı

Benüm bunda karârum yok ben bunda gitmege geldümBâzirgânam metâ‘um çok alana satmaga geldüm Ben gelmedüm da‘vî-y-içün benüm işüm sevi-y-içünDostun evi gönüllerdür gönüller yapmaga geldüm Dost esrigi deliligüm âşıklar bilür neligümDegşüriben ikiligüm birlige bitmege geldüm O hocamdur ben kulıyam dost bagçesi bülbüliyemOl hocamun bagçesine şâd olup ötmege geldüm Bunda biliş olan cânlar anda bilişürler-imişBilişüben hocam-ıla hâlüm arz itmege geldüm Yûnus Emre âşık olmış ma‘şûka derdinden ölmişGirçek erün kapusında hâlüm arz itmege geldüm   (Tanıtım Bülteninden)  )