Yolundan Ayrılan Ağaç

kendim için çattığım ateşlerde yandımkanatlarımı tutuşturdum mevzilendiğim baruttankuş aylarında kanatlarım üşümeseydi belki içimdeki ateşe de söz geçirecektimbelki kırıldığım yerden başa döndüğüm olacaktıbelki yanağından öptüğüm adanda mahsur, susacaktımhem tanrı ile yazdığım öyküden çıkıp gittiğimi de yalnızca size söyleyecektimsize gerçekten söyleyecektim öldüğümden kaç beden büyük yaşadığımı da söyleyecektimsöylediğimde size benkırıldığım dağların odunundanbir kürdan kırıntısını bile tükürecektim mihnetin yüzünebu yüzden sevdiğim bulutlardan kovdun kendimibu yüzden kendim için çattığım ateşlerde yundum   (Tanıtım Bülteninden)  )