Yeryüzüne Dağılan

Mutlu ölüm yoktur o yüzden gövdeyi sağır eden bir kin varsa Geyiklerden, yılışık konçertolardan, borsalardan kaçıp Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan Birikmişse kırbasında sözün öfkesi Gidip o mübarek kana dokunmak ister O çocuklara, o babalara bakmak ister Tanrının avlularından. Bir rövanş bekler, yeni bir raunt, bir yekinme daha Puştluğun ümüğüne basmak ister Yezitliğin kuyruğuna.