Yeryüzünde Bidatım

nefret kokun olmadı senin misler içindesin eskit şu mevsimleri evet dediğin yerdeyim başka lisanda hâlâ bana karçiçeklerini anlat ölü kuşları yaz sineklerini kalbinde büyüyen akşamı anlat bana yoruldun yıllarca bana çalışmaktan kaldırmaktan ters vuruşlardan ihanet başkentimdir benim aslında taşralıyım seni yorumlamaktan acılar güçler bulmuş sende bıkmışsın hanım olmaktan üşümüşsün bezgin bir güzelliksin sen sıkılmış bir esenlik handiyse otuz yıllık bir tarafın isyan dolmuş yüzün sızlamış sessiz bir nehrim olmuşsun