Yatağı Küften Bir Çocuk

Özlemenin künhüne vardım hatıralarınYolların, otobanların getirdiği sevince kandımBir hurma çekirdeği durdu harflerimin üstündeKüçük bir camdan süzülen ışığın yaşamasıylaHer hatırlayış sonunda bir kendime yandımHer günü yazdıysam da durmadı günlerGece dinlediğim şehrin dertlerine kandım'İhsan Şerif Bey kendini öldürmek istiyor' dedi bir yazarEvine bıraktım onu, bir soğuğun gölgesindeHer yazıdan sonra bir kitaba inandım   (Tanıtım Bülteninden)  )