Yaşayan Ölülerin Susuzluğu

Iroquoisların Kötülüğün Gözü adını verdikleri göl hakkında garip ve korkunç hikâyeler anlatılırdı. Efsaneler, gölde eski bir ırkın öfkeli tanrılarının hâlâ hüküm sürdüğünü ve bu lanetli suların karanlık sırlar sakladığını fısıldardı. Ancak hiçbir anlatı, Ralph Deanin o dehşet dolu gecede yaşadıkları kadar ürpertici değildi.O gece, uğultulu fırtınanın ortasında, ölü ama hâlâ yaşayan, susamış varlıklar ortaya çıktı. Ralph Dean, bedeni ve ruhu için savaşırken, sıcak, kırmızı insan kanı arayan bu iğrenç varlıklarla yüzleşmek zorundaydı. Çoktan ölmüş bir ırkın laneti, şimdi onun üzerine çöküyordu ve göl, açlığını dindirmek için kurbanını bekliyordu.Arthur Leo Zagatın dehşeti iliklere kadar hissettiren anlatımı, korku edebiyatı meraklıları için hâlâ keşfedilmeyi bekleyen bir hazine niteliğinde. O, kâbuslarla örülü dünyalar yaratırken, yalnızca korkuyu değil, aynı zamanda insan ruhunun karanlık köşelerini de sorguluyordu. Onun yapıtlarında ölüm bir son değil, sonsuz bir dehşetin başlangıcıydı.