Yaşamın Renkleri

Babam ve annem Pasaport/İzmir Deftarlığı’nda maliyeci olarak görev yapıyorlar. Tanışma ve birbirlerine aşık olma orada başlıyor. Anlatılana göre babam annemden bir süre sonra işe başlıyor; çalışma masası alt katta, anneminki ise üst katta. Annem, babamın güzel siyah gözlerine aşık oluyor. Ona, babamın ömrünün sonuna kadar kullanacağı, “Ceylan” adını takmıştı. Babam da anneme “Gülü” derdi. Annem su içme bahanesi ile sık sık alt kata iniyor. Sonrasında tanışma ve evlenme fasılları başlıyor… ‘‘Bu kitap “keşke gün 48 saat olsa” diyen gerçek bir bilim insanımızın kitabıdır. Değerli eşinin, “akşamları eve geldiğinde ne kadar yorgunsun, ancak bir o kadar da mutlusun” dediği, ça lışmaya ve topluma hizmet etmeye doymayan gerçek bir aydın kadınımızın…’’Prof. Dr. Cihan Dura