| Kitap Tanıtımı | Hüzün istasyonu, İstanbul´a Kırk Satır ve şu an 
elinizde tutmuş olduğunuz Yasağına Yaslandım´a... 
... 
Hiçbirşeyin ilacı değilmiş zaman 
Törpülendikçe döküldüm 
Döküldükçe dağıldım diyen Veysel Boğatepe´ye... 
Alacakaranlığa pusu kurmuş kör baykuşlar, 
pinekledikleri körpe dallardan havalandılar. Karanlık; 
kanat kanat çırpınışlarını eritti. Kar yağarken önce 
en yüksekte yer tutar kendine ve yağabildiği sürece 
ne kadar kalır bilinmez ama eteklere, düze inip 
günışığıyla buluştuğunda çay olur dereye karışır, 
ırmak olur nehire, nehir de denize ulaştığında şiir 
olur tıpkı iki kar tanesi gibi... Biri zirvede buz, diğeri deryada bir damla. Aslolan şiirdir tıpkı sevdalar gibi. 
Zaten emeği terden, sevdayı gönülden veren şairler 
değil midir? Kalemine, emeğine ve yüreğine sağlık 
sevgili kardeşim Veysel Boğatepe... 
- Nihat NİKEREL - 
(Arka    Kapak´tan) |