Yanılgı

Yoğunlaştı ıstırabım içimde sis gibi, İşte aktı akacak, neredeyse gözyaşlarım. Sanki çekercesine arkamdan biri beni, Yol almıyor gitmeye bir türlü ayaklarım. Dinledim hep yıllarca birçok öyküyü, Ne mendil sallanan ben, ne de mendil sallayan. Dinlerken hüzün dolu ayrılık öyküsünü, Ben değil başkasıydı, başkasıydı ağlayan. Kader sonunda bize, bize de kurdu pusu, Şimdi benden bir parça arkamdan ağlayanlar. Bu acı dolu yolun, benim yolcusu, Özlemek gerçek bir oyun, biz olduk oyuncusu.