Yalnızlık Sineması

gözlerin oldum içimi aydınlatan sana göçebeliğin sonu yoktu baktım ki ellerim bağ bozumu, şarap bardağı ellerini okşadım sonra  dünle bugün arasında sıkışıp kalanbir armağandı bıraktığın hüzün  kimdim ben yok muydu ülkem  su değil de ateşsemşimdiye kadar niye sönemedim niye çoğalan külleri içime zamanın kalleşliğine yüzüme serpmedim  niye niye niye…