Yalnızlığa Ağıt

Kışın, avuçlarımdaki sulak arazidenMaviye dalarken kısraklı gözlerinDudakların, o biçareUzaklardan fısıldarGözlerimde yeşeren her nebataDokunabiliyor gözlerinİçimde uçuşan her hiçeAborjinler denirdi uzaklardan fısıltılarla çığlık atanlaraBilemezdim tabuların ferlerinde söndüğünüŞimdi her mavi gözden bir siyahlık beliriyorYavaştan bütün gözler sana boyanıyorYeşil siyahaKahverengi siyahaSiyah, siyaha boyanmak için savaşıyorDoluluğun vagonda çıkardığı çığlık gibi İçimdeki boşlukHer maviSiyaha oynuyorMoskova,Prospekt Vernadskogo   (Tanıtım Bülteninden)  )