Vadideki Zambak

Balzac, Vadideki Zambak romanını 1835 yılında, 36 yasındayken, ölümünden on bes yıl önce kaleme almıstır. Ölümünden bir yıl önce esi Hanskaya yazdıgı bir mektupta, Balzac annesinin canavarlıgından söz eder. Ailesinin ona çizdigi egitim yolunu izlemek istemeyen, yazar olma ve para kazanma mücadelesini özgürlesme mücadelesiyle özdeslestiren, ömür boyu iflaslarla, borçlarla ugrasan Balzac, bir yandan da hayatının kadınını yılmadan arayıp durmustur. Vadideki Zambakın bas kisisi ve anlatıcısı Félix de Vandenesse, Balzacla örtüstügü ölçüde, bize, Balzacın, küçük bir çocukken pansiyonlarda baslayan hayat mücadelesini, arayıslarını, çalkantılarını, düs kırıklıklarını, ölü yıllarını, uzun acılarını anlatan bir tür özyasam öyküsü sunmaktadır