Uzak Ülkenin Renkleri

“Çiğnedikçe ağzımı kanatan diken” diyor bu kitabın şairi bir şiirinde. Bu dikenin tadını bilenler varabilir ancak hayatının yamacında biten çiçeklerin sırrına. Ve ancak şiir bizi bu sırra varma cesaretine götürebilir. Yer yer karanlık, bazen bir aşk ne kadar ışığa götürebilirse o kadar güneşli, ama en çok da bir baştan bir başa ustaca uzayan o kadim yaraya dokunan şiirler var bu kitapta. Şair 41. yaşında, kırk bir yaslık şiirler bırakıyor bize, içinden kuşlar uçuruyor. Mustafa Tünay ilk şiir kitabı “Uzak Ülkenin Renkleri” ile bizi hepimizin unuttuğu o ülkenin renklerini hatırlamaya davet ediyor."Hiçbir şey yapmamış olmanın verdiği huzurlaBitirmeye çalıştığım günler en büyük hazinemdirBu sevimsiz panayırdaUmurumda değil sözler, söylentiler, kaidelerYalnızca alıcısına mutluluk vaat edenVasat ve basit ilanların ortasındayım sankiYarınlarda ne var kim bilir, ötedeÖtelerin ötesindeBir kalkan gibi sığındığım battaniyeninÇok daha yararı var kibirli öğütlerdenBir varmış, bir yokmuş gibiAkan zamanda nedir ki geriye kalanBelki birkaç kahkaha belki hoş bir an"