Umur Türker

Toplumsal bir görev bilinciyle kuşatılmış bireyin; aynı zamanda "sanatçı" kimliğiyle toplumun ürettiği değer yargıları ve düşünce sistemleriyle uzlaşmamaya dayalı varolma istenci, temel bir paradoksu içerir. Yine bu süreçte, aklın erdemiyle duygunun yüceliğini denkleştirmeye çalışan, giderek de bu karma bilincin yeni (ve bu kaderi paylaşanlarca ortaklaşa) geliştirdikleri yargı ve düşünce biçimleri söz konusu olunca, durum iyiden iyiye karmaşıklaşmaktadır.