Uçurumun Başında ‘‘MirAS''

Bozkırı severim,Kavaklarını bozkırınSöğütlerini bir de Su başında bitmişNazlı nazlı salınışını rüzgârdaYalnızlığını bazenTek ağacını ıssızlığının ortasındaTerk edilmişBelki de terk etmişliğiniCesaretini, Kışına, gecesine direnişini O tek ağacınVe ıssızlığı bölüşünüGecede baykuş sesi gibiBozkırı severimDağılmadan, yıkılmadan Durmayı öğretir.