Tut ki Kelebeğinki Kadardı Ömrümüz

Ey insankızı insanoğlu Ben hiç mi hiç anlamadım sizleri Kara kara kıvır kıvır akıllı mı akıllı kirpikleri olan Kara kara gözleri ateş gibi bakan Çocuklar yapmak varken sevgi dolu öpücüklerinizle Neden savaşırsınız Dünya alemi kasar kavurursunuz ateşinizle! Doyasıya sevemediğiniz için mi Ateşe verirsiniz dünyayı Savaştığınız için mi doya doya sevemezsiniz Bilemedim Ve çocuklar Masum doğan ellerimize Mavi yeşil kahverengi kocaman gözleriyle Yaylım ateşlerinin ortasında Dünyaları tersyüz olur Hayatta kalmayı başarabildiyseler de Gözleri kara mavi yeşil zümrüt gözleri solar Kocaman kocaman gözleriyle Güneşe hasret kalmış çiçekler gibi Boyunlarını bükerler (Tanıtım Bülteninden)   )