Tragedyalar

Cansever’i Türk şiirindeki yerine olanca ağırlığıyla oturtan ve İkinci Yeni’den ayrı yönlerini gösteren Tragedyalar’da şair, dizenin işlevini yitirdiği düşüncesiyle tiyatrodan, diyalogdan, iç monologdan yararlanır; düzyazının olanaklarını şiire taşır.  Her yönüyle modern şiire yeni özellikler, taze bir hava ve özgün biçimler getiren unutulmaz bir kitap Tragedyalar. “Unutulmuş gibiyim ben. Ve insanBir bakıma unutulmuş gibidirBilemem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilimBelki de yalnızlıktanDaha fazla bir şey buUnuttum ben kendimi de Stepan.”   (Tanıtım Bülteninden)  )