Temize Çekilmez Ömür Defteri

Toraşan çağların el sallar geçer İlk aşkın çıngısı düşer kalbine İçerin ütülür bir keven gibi Yanmanın tadına varmadan daha Bakındığın yere kokusu siner. Kimle haber kimle mektup salarsın Gözün yolda gönlün hayal peşinde Yaranın yangını ruhunda tüter Uçurduğun bütün kuşlar sonunda Havada dolanır avcuna konar.