Telgrafçı

Her şeyin bittiğini görmek, bu kabustan kurtulmak en büyük arzumuzdu. Alemdar Caddesinde, sokaklarda sesler kesilmişti, pencereler kapalı artık çocuklar oynamıyordu, çocuk sesleri gelmiyordu, dışardan, kapılar sürgülü, mahalle’de son adımlarımız kaldırımlar’da kalmıştı, yollarını bekleyecek kimse de kalmadı, sokaklar ıssız kalmış sokak kandilleri de sönmüştü, kendiliğinden, yapraklar dökülmüştü.Uzaklarda kalmıştı,sokağımızdaki o güzelim selvi ağacı, sokaklardan cadde’ye doğru gözyaşlarım döküldü, orada kaldı, artık bir yola gidiyorduk; meçhule…   (Tanıtım Bülteninden)      )