Tamag

Işıksız kâinatın, altında salgıngaçYedi taş blok, yedi taş mezar Doğmuşum bir kasım sabahındaRuhlarını vermişler,Vermişler etlerini, kemikleriniYazmamış vakanüvisler, kilitlenen lahdimiBir ben hayatta, bir ben ayaktaİçimdeki insan mezarlığında,Üç cinayet, iki kaza, iki intiharVe bir doğum var insan mezarlığındaKimse yokKimseye de gerekMiras bir ükte, Mıhlanmalı şah damarına zamanınO beni unutmamalı,Çöküşüne kadar,Dileklerinin tutulmasını beklerler,İçimdeki ölüler ölüler,Gerek yok göklerden gelecek bir kabule,Tanrıdan bile hakkımı almayaGücüm yeter.