Takıntıburnu

altın güneşe tırmanırken ölmüşlüğünüz varve ay tam on ikiden kaybolurken düşlerinde delik deşik hapsolmuşluğunuz işittim ki limanlarınıza çırılçıplak bulutlarınız inmişiçine ayazda kalanları yan yana ama denizlerden ayrı çizdiğiniz taşlara vurulup öyle yankılanacak cesediniz boyalı ama sulu bir gün göğündesiniz şimdinasılsa dinmemiştir kök olmuş kırgınlık ah bir de gülerken çocukluğunuzu kendi çemberlerindedünyayı da kendi ekseninde dönsün diye sevmeleriniz yok mucıs)