Sükûtun Bedeli

Depremlerde yırtılan şehirlerin, dağların Kederini omuzlar uğultusu rüzgârın  Acıları derine gömer geçer bir süre Sükûnetle seyrine devam eder yerküre  Temizlerken teninden çakılını, kumunu Bakarsın ki hayatın bitivermiş oyunu  Sevilmişsin, sevmişsin gölgeli bir durakta Emellerin tükenmez nihayetin toprakta   Hırsa düşen dünyanın sofrasına buyurur Birkaç dirhem toprakla gözlerini doyurur Rahmet iner her gece sertçe basma zemineTevâzuyla yürü sen hakikatin sesine  Gönlümüze kurulmuş muhabbetin meskeni Şükür ile anarız, toprağa can vereni