Sözlerim Var İnsan ve İsyan Üstüne

Sökülmüş UmutlarSorgularım damgalandıİsimsiz anıldım bir zamirleDüşlerim yağmalandıHayallerim dağlandıIsıtılmış paslı bir demirleHiç boyunduruk yemedimZikkeyle toprağa çakılmadım benLakin düştüm hep yükseklerdenVe yoruldum bitmeyen tümseklerdenSorgularım var her şeye rağmenDüşlerim var kırık dökükAnnemin ördüğü eski kazak gibiUmutlarımın bir yanı sökük