Son Kare

Yaşarken çok, pek çok fotoğrafı olar insanın; bazan gider objektif karşısına yerleşir, durur, bazan içine girmeyi aklından geçirmediği bir karenin, dörtgenin sınırları arasında kalır, görüntüye eklenir, bütün fotoğrafları yanyana dizilecek olsa kişinin: Aksak düzen bir akı, bir akış, Hayat bir görünür bir kaybolur, pek çok şey oysa karanlıkta başlar, karanlıkta bitmek için, en son fotoğraf çekildiğinde: Gelir herşey, olmuş olanların ve olmuş olabileceklerin bir eksiği bir fazlası sanki onda, orada, yarıda kalmış, birakılmış bir cümle kadar belirsiz, okunur.