Son İsyan ve Mecburi İstikamet (1970 – Günümüz)

  Hangi açıdan bakarsanız bakın, içinde bulunduğumuz zaman ve konjonktür bir başka çıkış yolu bırakmıyor. Mecburi bir istikamete gidilmek zorunda kalınıyor. Türkiye Cumhuriyeti, Abdullah Öcalan, PKK ve hatta MHP açısından gidilecek tek bir mecburi istikamet kaldı. Tuhaftır ki ben de “Son İsyan ve Mecburi İstikamet (1970-Günümüz)” adlı bu yeni kitabımı,  “Mecburiyet (1514-1970)” adlı kitabımdan sonra mecburi bir istikamet sonunda yazmak zorunda kaldım. Bu kitap bir yerde Türkiye’nin yakın tarihidir ve tarihe not düşmedir. Son İsyan’a giden yolu yazabilmenin zorluğuna karşın yazmaya çalıştım. “Her şey kötüye gidiyor… Geleceğin bir olumlu geleceği yok…” yaşam tarzının dayatılmasından kurtulmanın yolu da herkesin eşit olduğu ve insanca yaşadığı tam demokratik bir cumhuriyetin olmasıdır. Çünkü bu topraklar o kadar bol kanla yoğruldu ki artık başka bir isyanı kaldıramaz… Bu kitabı barışa, Türklerin ve Kürtlerin eşit ve insanca yaşam haklarına, demokratik cumhuriyete ve bu uğurda mücadele eden, bedel vermiş herkese adıyorum… Saygı ve sevgilerimle…