Son İstanbul Şiirleri

GÜLİSTANBULFethini müjdelemiş cihâna gül, İstanbulYollar açmış göklerde ezâna gül, İstanbulGül müjdesi olmasa sevmezdim bunca seniDamla damla aşk veren hûbâna gül, İstanbulOlmasaydı kubbeler yedi tepe üstündeVerir miydi râyiha her câna gül, İstanbulGüneşe sorulsaydı “arz’da yer ister misin”Güneş derdi “ekilsin meydâna gül, İstanbulKoynunda gül olmayan sular elbet ağlaşırYalvarır gece gündüz Yezdân’a gül, İstanbulHangi diyâr gül biten toprak kadar bahtiyârUnutturur mâzîyi, zamâna gül, İstanbulNe zaman gül yanında mehtâbı seyre çıksamFer verir mehtâb ile ummâna gül, İstanbul   (Tanıtım Bülteninden)  )