Son Ağaç

Suskunluğumu acemiliğime bağışla bir yaşama ustası değilim daha ne cinnetten dönü yüzüm ne cenetten bekliyorum kovulduğum kapıların ardında. Ucuz ölümler sermedim kanıma solurmadım süzgün suda balkıyan güneşi tedirginim, ıslanıyor varlığımdan akasyalar yürüsem, çoğalıyor dalında yasak meyvalar dursam, çoğalıyor.