Şiir Şehir İstanbul

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar. İçinde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim; O benim zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. Çiçeği altın yıldız, suyu telli pulludur; Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur. Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale. Ve kavuşmuş rüyalar, onda, anda misale. İstanbul benim canım; Vatanım da vatanım... İstanbul, İstanbul..