Sevdaya Bulandık

Hayatı seviyor fakat eli kolu bağlı bir şekilde soluk alıp veriyor, Gecenin siyahıyla kucaklayıp güzellikleri, yolculuyordum, Yerine zifiri bir düş tarlası bırakıyordum. Sanki bu hayata zaman geçirmek için gelmiştim, Sanki bu zamanda yok olmayı bekler gibi. Beynimi belkiler kurcalıyor, Tırsak düşünceler esir alıyor ruhumu Taa saç uçlarıma kadar… Biri dur demeliydi bu haykırışa, Biri nefes olmalıydı; O nefes ki baştan aşağı ilacım olmalıydı sevdaya ve dökülmeliydi yollara. Her yanım sevdaya bulanmışken Biri beni alıp çıkartmalıydı kuyudan. Her Yusuf’a bir Züleyha olmalıydı dünyada ve imtihan olmalıydı imkansızlıklar Sevdaya…   (Tanıtım Bülteninden)   )