Rüya Misafirleri

Sevgili şair,Gündüzleri küçük bir kahve çekirdeğiyim,Geceleri avlunun sır kâtibi olurum.Sen rüyama girince içim nasıl taşıyor,Yatağına sığmayan ırmaklar kadar ağır.İnsan da kaderinden izler taşır alnında,Fal bakmaya tenezzül etmedim bu sebepten.Tutsaklığı lebaleb doldurduğum fincana,İlk kez bir gönül eri gül yaprağı bıraktı.Bu dergâhın ateşi gül dalıyla harlanır,Sırrıma vâkıf olman seni üstün kılıyor.Uyan da gönül közü henüz küllenmemişken,Haneme odun taşı şu karşı koruluktan.