Rubailerin Gölgesi

Başkadır rubai, sırlı inciler saçar bin sayfalık hakikati, dörtlükle satar üstadımdır hayyam, derim demesine de gemim bu yolda ona varamadan batar yalnız nefes alıp vermekle, hayatta kalınmaz şerefi olmadan, hiçbir varın değeri olmaz ruhsuzsan, fani dünyada ne ehemmiyetin var her canlı ölür, fakat herkes gerçekten yaşamaz hep arzun huzur vermez yalandır olumsuzda da mutluluk vardır bin yalan seni seviyorumdan bir gerçek sevmiyorum evladır! Gün gelecek atamayacak bedenimde can kalmayacak belki de bir kişi bile anan gölgenin gölgesi de yitip gidecek sonra olmayacak zira onun gölgesinden başka hatırlayamayız bir çırpıda bitti ilk yirmi ömrün de üçte biri zaten uykuda geçmez mi? Hala hırslanıyoruz bu çöldeki gölgeliğe kalan yirmiye sonsuzluğu satmaya değer mi? Ademoğlu bu kandırsa da cümle alemi kendini bir lahza olsun kandırabilir mi? İltifata boğmayın n´olur, beni boşuna ustanın beğenmediğni, el beğenir mi? (Arka Kapak)