Rima

Açelyaların büyüttüğü, Rima! O kadar asil ve gururlusun ki değmiyor bana bakışların. Dicle'nin soğuk sularına daldırdığın ayakların; zârif bir ceylanı anımsatıyor. Hep topladığın saçların Bugün dağınık ve papatya kokuyor. Gözlerinde deniz yeşili bir ışıltı! Yüzünde bir narçiçeğinin utangaçlığı. Ve bende ruhumun sana olan açlığı...   (Tanıtım Bülteninden)  )