Postal Çiğnedi Düşlerini; 12 Eylül Karanlığının Romanı

Ulu bir çınarın şıvgın dallarıydık... Yeşildik, yemyeşildik. Güneş alnımıza salardı ışıklarını Geniş yapraklarımızla emerdik Sarı memelerinden kana kana ışığı. Toprakla buluşurdu bedenimizde Güneş. Büyürdük Yeşilin sarıya dönüştüğü mevsimde. Amansız bir fırtınaya tutulduk. Kudurdu evren, çöktü üstümüze karanlık. Kırılıp düştük gövdesinden çınarın Kanadı çınar, kanadık her yanımızdan... Tanklar geçti üstümüzden tekmil. Postallar çiğnedi düşlerimizi. (Arka kapak)