OSMANLI İMPARATORLUĞU´NDA| ALMAN NÜFUZU

Berlin Kongresi`nden sonra ağır bir darbe yiyerek bütün Avrupa devletlerinin yağmaya yönelik politikalarına maruz kalan Osmanlı İmparatorluğu`nun bu yıllarda Almanya ile kurduğu ilişkiler ağının niteliği herhangi iki devletin oluşturduğu sıradan diplomatik ilişkilerin ötesinde, her iki devletin ekonomik ve toplumsal tarihlerini derinden etkileyen boyutlar içerir. Kuşkusuz ki, Alman nüfuzunun yayılmasında dünya konjoktürünün yanısıra OSmanlı İmparatorluğu`nun içerdeki siyasal ve ekonomik durumu ile egemen ideolojisinin önemli bir payı bulunmaktadır. 20. yüzyıla girereken, genç Alman İmparatorluğu`nun yayılma hırsı karşısında adeta genç, atak dostunu bekleyen yaşlı ve "hasta" bir imparatorluk vardı. Almanya`nın 19. yüzyıldaki devletler sistemindeki yeri ile dayandığı politikanın özgün yanlarını ana hatlarıyla birlikte irdeleyen İlber Ortaylı bu eserinde, yarı-sömürgecilik sisteminin ilk mimarı diye nitelendirdiği Almanya`nın, Osmanlı İmparatorluğu ile kurduğu ilişkileri, üstün teknolojisi dolayısıyla yarattığı etkileri, askeri ve mülki kurumlardaki Alman uzmanların iç ve dış politikayı yönlendirme çabalarını ele alıyor.