Ortanca

“Hayallere tutunmak ve mucizelere inanmak…Çocuk olmak, belki de hep çocuk kalmakla aynıydı.Babasının bir daha eskisi gibi yanında olamayacağının farkındaydı.Bu gerçeği altında yatan sessiz hakikatle birlikte kabullenmişti.Ama biliyordu ki; babası başka şekillerde var oluyor, onunla konuşuyor, sarılıyor, koruyor ve her daim yanı başında duruyordu.Ortanca, bunun en güzel kanıtıydı.”Bazen en kısa anlar, hayatımızda en derin izleri bırakır.Bu kitap, o anların ışığında fark etmeyi, anlamlandırmayı ve her şeye rağmen devam etmeyi hatırlatıyor. Çocukça bir umutla, ama kalpten bir inançla.