Onun Çölünde

Rüzgâr Dolu Konaklar (1996) ve Tanrı Görmesin Harflerimi (1999) adlı kitaplarını şairin ilk dönemi olarak adlandırırsak, 2002´de birlikte yayımladığımız Onun Çölünde ve Ayın Büyüttüğü Oğullar için de ikinci dönem adını kullanabiliriz. Onun Çölünde, "İki Uzak Nehir", "Onun Çölünde" ve "Ormanın Taa İçinden" başlıklarını taşıyan üç bölümden ve 23 şiirden oluşuyor. İşte "İki Uzak Nehir"den "Taşın Huzuru" şiiri: Orada uyudu öylece. Gözlerine kara bir fular çekti ve taşın huzurunu istedi taşlardan. Duvardaki ağzı açık kartallara ve dili olmayan dişsiz kurtlara baktı. Ve çatıya çevirdi başını. Çatıda gizlenen eski ay. Güneşi tanıyan. Onu bırakıp bırakmayacağımı sordu. Bin yıl. Aynı gün, aynı uyku. Tanrının gölgesi kavuştuğunda, Yeryüzü tarafından uyandırılır insan. Boş vaftiz kabına eğilip, Göğsüne sürdü parmaklarını. Yemin etmemeli. Dünya uyanıyor. Şilan ağaçlarının ardından uzuyor ışığı kâinatın. Ve ben dönüyorum. Yola. Sabah bir şiire. Dünya kımıldatıyor kanımı Ve gördüğüm her şey için hesap soruyor benden.