Önce Söz Vardı

Önce, Söz Vardı´... Tabii ki, aslında, önce söz falan yoktu; eylem vardı, yani insanın bilinçli çabası, kısacası ´iş´ vardı; daha doğrusu ´vardı´ da değil, ´yapıldı´: insan ´iş´ yaptı da, işte öyle insan oldu ve de ´ses´ ancak ve ancak, insan ´iş´ yaparsa/yaparken ´söz´ olur. Eşek, kuyunun çıkrığını çevirirken ya da yük taşırken zorda kalınca, yorulunca ya da her ne sebeple olursa olsun kedinin/köpeğin canı yanınca bir ses çıkartır; insanı da kuyu çıkrığına bağlasalar, zorlansa, o da ´ah, of´ derdi, yani bir ´ses´ çıkartırdı. İstediğini hiç mi hiç zorlanmadan yapabiliyo ya da her istediği kendiliğinden gerçekleşiyor/her şey istediği gibi olsaydı, bu sefer de hiç ´ses´ çıkartmazdı ki, ´ses´in olmadığı yerde ´söz´ün de hiç mi hiç olamayacağı açıktır. (Önsöz´den)