On Dördüncü Yıl

“Kahvesinden büyükçe bir yudum alıp Gamze’ye baktı, başını salladı. “Bu kadar büyük öfke…” Kızın odasının fotoğraflarını asarken bir anlığına tereddüt etmişti ama katili anlayabilmek için odanın o görüntüsüne ihtiyacı vardı. Kederle o fotoğrafların televizyonlarda defalarca döndüğünü hatırladı. Bütün o kanlı sahneler adeta bir şiddet pornografisi olarak en korkunç detaylarla ekranlarda yayınlanmıştı. Selin’in gülen gözlerinin içine bakıp Rıza’nın dosyayı yeterince sansasyonel bulmamasına şükretti. Midesi böyle bir hainliği kaldıramazdı. Oysa daha ilk gün gazetede genç kızın blurlanmış bedeni ve duvarlara saçılmış kanları manşetten verilmişti. Gencecik bir kızın mahremiyetine ölümünden sonra bile saygı duyamamışlardı. Çünkü yaşanan her şey o kadar korkunç ve vahşiydi ki insanların merakını cezbediyordu. “   (Tanıtım Bülteninden)  )