Ömrüne Bereket

'O Lidyalı kız Hâlâ dolaşır ruhumun derinliklerinde Bağ bozumu şenliklerinde Kadehler hâlâ bizim için kaldırılır Paktolos çayı hâlâ onun adını söyler Hüzünlü akması da bundandır Yüreğim Hermos Ovası’nda tütün yaprağı Binlerce yıl sonra kendimi buldum Kırmızı rujlu iki dudak arasında Bir kibrit çöpüyle yakıldım zevk uğruna Kül oldum savruldum yaşamın acımasızlığına'   (Tanıtım Bülteninden)  )