Ölüm ve Ayna

yağmurun içinden geçer tren , el sallarız ölümün yüzüne uzanır ellerim boş döner ıslanırım ağaçlar üstüme yapraklarını döker ıslak ve sıcak nefesine göç ederim rüya diye kaçıncı durakta vurdu sessizlik hani sonraki limanda buluşacaktık bir sonrakinde yarın, öbür gün el sallayan çocuklar nerde nerde yıldızların kanatları sen nerdesin?