Niyazı-i Mısri; Burc-ı Belâda Bir Merd-i Hüdâ

Niyâzi-i Mısrî, Halveti tasavvuf tarihinin en renkli simalarından biridir. Çoşkun ve cezbeli bir sufi olan Mısrî 1618de Malatyada doğmuş, Diyarbakır, Mardin, Kerbelâ, Mısır, İstanbul, Elmalı, Uşak, Kütahya ve Bursada yaşamış ve nihayet 1694 senesinde, sürgüne gönderildiği Limnide vefat etmiştir. Mısırda öğrenim gördüğü için kendisi Mısrî diye tanınmıştır. İbn-i Arabî, Hz. Mevlana ve Yunus Emre düşüncesinin XVII. asırdaki takipçilerinden olan mutasavvıf adeta bu üç büyük arifin düşüncelerinin harmanlandığı bir mükemmel terkiptir. Fikirleriyle bütün çağlarla hitap eden ve insanlığın varmak istediği hakikatin şahıkalarında dolaşan bir gönül adamı olan Mısrî, şiirlerinde aşka ve irfana ait hakikatleri damıtıp süzerek devrinin en güzel Türkçesiyle insanımıza takdim etmiştir. Dr. Mustafa Tatcı, bu büyük veli hakkında mevcut tüm kaynakları tarayarak sahasında ilk olan bu eseri ortaya koydu. Bu eser, Niyaz-i Mısri hakkında bilinen bütün bilgilerden yola çıkarak ilk kez onun hayatını bir roman üslubunda ortaya koyuyor. Dr. Mustafa Tatcı 30 yıllık bir araştırma, 30 yıllık Niyazi-i Mısri ile içli dışlı olmakla elde ettiği tüm bilgilere tasavvuf alanında yaşanmış birikimlerini de ekleyerek Niyazi-i Mısriyi Türk okuyucusuna tam bir ehliyetle takdim etmektedir. Bu biyografi ile Türk insanı ne kadar büyük bir aşk ve gönül ehli insanın mirasçısı olduğunu anlayacaktır.