New York'un Arabı

Babam Adanalı, anam Afyonlu, Karadeniz kıyısında doğdum, eski Saraçhane-Fatih- Aksaray'da büyüdüm. Katıldığım ilk şiir yarışmasında kullandığım takma ad Hasan Aksaraylı'ydı. Kara martının, Stefan'ın, Brueghel'in, İzmir'in, komşumun, Hamburg'un, solan bukalemunun, Maqroll'un, yeşil ışının, ebrulî kurdun, Tereza'nın, karakafalann, Afyonlu ninemin, köylerin, Eğirdir'in, Burhanettin Amca'nın, Talip Abi'nin, Serpil Abla'nın, Şaziye Teyze'nin, Hamra'nın, Aksaraylı Seyfullah'ın, Pürtelâş'ın, Elvan'ın, şiir hastası tetikçinin şiirini yazıyorum. İstiyorum ki ben onlar olayım, onlar ben olsunlar, söylesinler, söyleşsinler, bana kalmadan; kendisi söylesin kendim şiir, bensiz.Aradan çekiliyorum.New York'un ArabıBabam kaçmış anam bin pişmanâlem buysa zenci benim!Ne kıskıvrak yazılar ne pembe dizi dilleridam üstleri ancak kentin dişlerindeki kovuklarsarkar sallanır gökadadanasfalta mesaj şişeleri salarunuttuğu okuyanusa doğru kanatsızkapkara martıbenim -katran kuyularıyla boğuşan farecellâdın sehpada unuttuğu evlâdı.Sayfa Sayısı: 72Baskı Yılı: 2012Dili: TürkçeYayınevi: Kreatif)