Mural (Ciltli)

Kendi kendime konuşuyorum ve evcilleştiriyorum hatırayı Diyorum ki: Sen ben misin? Üçüncümüz kanat çırpıyor ikimizin arasında: "Beni asla unutmayın" Ey ölümümüz! Kendi tarzımızda al bizi ola ki öğreniriz ışıldamayı... Üzerimde ne güneş var ne de ay Bir sincan dikeni dallarına astım gölgemi Bu yüzden hafifletti beni mekân Ve uçurdu dagınlık ruhumu.