Muğlak - Tripod ve Damacana

Metruk bir bina buHüneri bir köşede durmakBaşka bir baharda başka başka filizlenmiş ve çoktan solmuş sarmaşıklar duvarlarındaKahvenin rengi, toprakla bir. Görmese gözlerim daha mı az korkardım boşluktanKülümü savurun uçurumdan ama yakmayın beniSövüp saydıkça çoğalan içimdeki benlerin cümlesi korkar yalnızlıktanGözü burnuma değmiş burnum gözüne çok mu Gök gürlesin her açtığımda çadırımın önünüGüneş başka bedenlerle dostluktaSuyuma gidemeyen her öznenin bende bir yansıması da vardır elbetGözlerim görmese daha mı az korkardım karanlıktanBana her balık aynı kokar. Paravanı kaldırıp da bakamadığım anlara mahcuptur her gülümsememBıçakla açılmış eğri büğrü ucum kağıda her değdiğinde ayrı yöne kırılırBir kuşum bir köstebekElma ağacı kokan her anımın ertesi kaysıların kızardığı günleredir lanetim. Bir adam beceriksizce simit atıyor martılaraBir adam daha başarılı.İkisi de habersiz olan bitenden   (Tanıtım Bülteninden)  )