Mor Tebessüm

Dehre yemin olsun ki; Bir dudak payı kadardır hayata asılmak Gün gelir Bin süflî hüküm, mukaddes bir hükümle infilâk eder Beyhude isyandır ki bazen söz Beklenmedik bir kerpeten çıkar Ateşi düştüğü yerden söker Tümsek ve eşik ve çukur ve bent ve duvar Ve bir de üçüncü şahıstır ki onlar Olmazsa olmazların paslı zinciri Kırık camların az ötesinde Bir yalancı Bir yabancı ve bir garip bahar Ürkek ürkek bakar Fikrin en ölü noktasıdır anıların makberi İki el Bir baş ve iki damla yaş Sonrası Sonrası başlar yeniden takvimlerle Amansız bir savaş