Mor Dağların Türküsü

Boş durmadı Tanrılar O açgözlü efendiler Rüzgârın gür sesiyleDurup durup sizden kurban istedilerBağrınızdan uçup gitti kuşlarÖlüm geçti yamaçlarınızdan Yalnızlık geçtiDönmediler bir daha“***“...Güneş tepenize kızıl bir perde gibi gerildiğinde Yelelerinde uzak diyarların kokusuGözlerinde ateş Karnına dolmuş nefesini savura savura Özgürlüğü soluyan yılkı atlar Başka mor dağlarda mı yaşlanır Ya da Çoğalır mı eteklerinizde“