Mor Dağların Balası

Halim’in sesi vadi boyunca yayılarak karşı yamaçlarda yankılandı. Atlar bu sese kayıtsız kalmayıp kişnemeye başladılar. Bu istemsiz sesler vadinin karşı yamacındaki kalkerli taşların erimesiyle oluşan oyukta yuvası bulunan kartal ailesini rahatsız etti. Oyukta bulunan iki kartal tehlike varmışçasına pır pır diye havalanıp atların bulunduğu tarafa doğru uçtular.Gecenin aydınlanmaya başlayan alaca karanlığında kanat sesleriyle göğe doğru yükselen kartalların karartısı atları ürküttü. Atlar sanki kurşun yemişçesine güçlerini toplayıp kızakla birlikte öne doğru fırladılar. Patika yolun vadiye bakan yamacındaki beyaz atın ayağı kaydı, dengesi sarsıldı. Kızakla birlikte diğer doru renkli atı da kendine ve vadiye doğru sürükledi. Kızak patikadan çıktı, boşluğa denk gelerek atlarla birlikte havalandı, ırmağın bulunduğu alana doğru fırlayıp uçtu. Bu beklenmeyen durumu gören Halim acı acı bağırarak:-Aman Ya Rabbi! Gitti Leyla’m, ocağım kapandı, mahvoldum, demesine kalmadan atların kızağa bağlı olduğu kayışlar koptu. Atın biri kurtuldu, diğer at kızakla birlikte savrularak buz pistine dönen ırmağın üstüne hızla düştü.