Meliha

Yüreğinde kelimelerin bitmeyen savaşı vardı. Yaşadığı karanlık günlerde kendi göğündeki umut ışığına tutundu. Acılarını, sevinçlerini birkaç cümleye sığdırıp yıllarca içinde sakladı. Geçmişi gözünün önünden akıp giderken; yüreğinin yorgun sesi benimle konuşmaya çalıştı. Gözünden dökülmeyen damlalar, bir nehir gibi yüreğine aktı. 'Artık hepsi geçti' desem de geçmeyen hüzünleri vardı yüzünde. Ve yol boyunca okşadığım yaralarını sonunda mavi göğe bıraktı. Geçmişi özgürlüğe, geleceği umuda uçurdu. Sevgi ile kalın...)